Opowieści o świecie dostępnym dla niewidomych
„Człowiek żyje tyle razy, ile ma wyobraźni”
Zaczerpnięta z pierwszego rozdziału książki sentencja dotyczy wszystkich, ale najbardziej ludzi, którzy nie widzą nic, względnie widzą niewiele. Zasadne jest więc pytanie, o jaką wyobraźnię właściwie chodzi - abstrakcyjną, na przykład matematyczną, czy jednak o taką zwyczajną - wizualną? Pisząc tutaj o obrazach, mam na myśli wizualizację rzeczywistości, która nas otacza. Mimo, że obrazy są dla nas niewidomych niewidzialne, przecież są przez nas oglądane, chociaż w bardzo specyficzny sposób.
Jak to więc jest widzieć nie widząc? Twierdzę, że życie ludzi niewidomych urozmaica bogata wyobraźnia, kreowana przez trzecie oko. Mało kto wie, co to właściwie jest, a zapytani o to inni niewidomi, odpowiadają różnie - to wyczucie przestrzeni i przeszkód, możliwość wyobrażenia wyglądu tego, co nas otacza , intuicja, a nawet jasnowidzenie. Tak czy inaczej wielu niewidomych korzysta z tej zdolności i odnosi z jej tytułu istotny pożytek.
Marek Kalbarczyk
Czy brak wzroku może zrozumieć ktoś, kto dobrze widzi? Zapewne najlepiej niewidzenie przedstawi sam niewidomy autor, który mimo niepełnosprawności jest zadowolony ze wszystkiego co go spotyka i fascynuje się specyficznymi obrazami, widzianymi swoim trzecim okiem.
Projekt „Opowieści o świecie dostępnym dla niewidomych” jest współfinansowany ze środków PFRON będących w dyspozycji Samorządu Województwa Lubuskiego